Мэдэх нэг ч хүнгүй хотод 2 чемодан хувцастайгаа буугаад, маргааш хэрхэн яаж сумруугаа явах талаар ямар ч төлөвлөгөөгүй байгаа хэр нь цоглог гэгч тэр шөнөдөө хонох газраа хайхаар зогсож буй би. 
Залуу насанд мэдэрч болох хамгийн сонирхолтой, адал явдалтай мэдрэмжүүдийн нэг.

Алчуур тохох ганц хадаас ч үгүй өрөөнд орж байлаа. Одоо харин дутах зүйлгүй бүтэн айл болжээ. Энэ бүхэнд хүрэх хүртэлх мөч бүхэн амттай даа. 

Найзуудын хүрээнд л юу юм гэхээс албан ёсны тайзан дээр гарч үзээгүй урлаг сонирхогч явлаа. Гэтэл нэг л мэдэхэд бүтэн сумын шинэ жилд “ая дууны эгшгэн цэнхэр хадгаа өргөн барих”-аар болчхож билээ. Сумын амьдрал өөрөө тэр чигээрээ кино шүү дээ.  

Халхгол сум 2024-2025 оны өвлийг халаалтгүй зүтгүүлж явсаар арайхийн хавартай золгосон юм. Найгүй даарсан энэ өвөлд амьдралдаа анх удаа арга буюу эмнэлэгт хэвтэж үзсэн. Уйтан хорвоогоос илүү гарч жигүүрээ дэлгэх зам яахин алхам бүр нь тухтай байх билээ.

Эх орондоо, ийм гоё зэрлэг байгалиараа их голын эрэгт залуу насандаа амьдарч үзэж байгаадаа байнга талархдаг. 

Илгээлтийн багш болсны ачаар номыг нь уншдаг, хүндлэн дагадаг “Улбар” паблишингийн үүсгэн байгуулагч Ч.Бат-Уянга эгчтэй танилцаад барахгүй өмнө нь сумын хүүхдүүдэд кино үзүүлж асан проекторынх нь үйл хэргийг үргэлжлүүлэхээр бэлгэнд авсан мөч. Мэдээж Булган, Халхголыг “Монгол шуудан” холбосон билээ.