Сургуулийнхаа дотуур байранд ирээд энэ том цонхийг хараад их баярлаж билээ.

Говь руу л явахгүй шүү гэж байсан ч говийн нарыг харсан би. Говь салхи ихтэй бусдаар сайхан, амар амгалан.

Багийнханд хичээл заана гэхээр их л “жоохон” санагдаж билээ. Гэхдээ миний бодсоноос илүү “хэрсүү” юм билээ тэд. 
Харин миний хувьд англи хэлийг анхнаас нь заана гэдэг том “сорилт’’ байсан шүү.

Англи хэл группээр ордог болохоор ангийн хүрэлцээ “дутагдалтай” байсан. Гэхдээ бид 2 кабинет засч ашиглалтад орууллаа. Акустик хавтан наах л хэцүү байсан.

Багш хүнд хүүхдээс ирэх ганц чихэр, “хөөрхөн” шүү багшаа гэх ганц үг ч гэсэн урам зориг өгдөг юм шиг санагдсан.